- jak dobrze wstać, skoro świt ...

(...) już świta? Więc wstaję, szkoda dnia na spanie,
myję się, przegryzam lekuchne śniadanie
i wyruszam na trasę tuż obok jeziora (...)

Akurat ten czas dla mnie odpowiednią porą
- jestem sam i nikt tutaj w drogę mi nie wchodzi.

Z kijkami nordic walking spacer się nie godzi,
lecz szybki marsz przed siebie, mijając kałuże.
Tu prawdopodobieństwo jest doprawdy duże,
że sam wejdziesz ''pod rower'', co nadjechał z tyłu.

Przeżyłem i ja taką przygodę niemiłą,
więc wybrałem przemarsze właśnie o poranku.

Tak więc cztery kilometry, bez żadnych przystanków,
wyznaczają mi dystans, skąd już pora wracać.
Dobrze, że już w tym wieku nie czeka mnie praca
- więc spokojnie usiądę znów przed komputerem.

Ciągle się zastanawiam - po jaką cholerę?!!!

bronmus45