Coś tylko

A coś szepcze
Przyspieszam krok
By być tylko przeszłością
Gdzieś tam bez końca

A coś woła tu przy mnie
By być i nie słyszę by gonić
Nie trzymając rytmu
Bijącego subtelnie i tak zawzięcie
By nie ujrzeć tego
Co z pomiędzy wszystkiego się kryje

Wczoraj budziłem a dziś jestem
I teraz wracam wspomnieniem
Jutro będę czy minę
Dzisiejszych marzeń echem

Cieniem być czy gasnąć
Pragnieniem innych świtem
By być promieniem
Dla czegoś co nigdy nie minie

Bo ja chyba...


pawlikov_hoff

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2019-04-13 01:17
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < pawlikov_hoff > < wiersze >
Viasyl | 2019-04-13 08:19 |
Tak... być to sztuka... bo być to prawdziwie żyć...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się