Nie było pisane

Nie było im pisane razem iść
Przez marzenia, życie i świat...
Zajaśniało słońce, spadł liść,
Miłość zwiędła jak niepodlany kwiat...

Nie było im pisane razem iść
Przez sny, noce i dnie...
W sercu wspomnień cała kiść,
Z prędkością światła los mknie...

Nie było im pisane razem iść
Przez radości i cierpienia...
Ostatni wysłała do niego list,
Odpowiedzią melodia skreślenia...

Nie było im pisane razem iść
Przez góry, lasy, łąki, pola...
Przestrzeń w kilometrach, hebanowa myśl,
Niedoszłej teściowej duża rola...

Nie było im pisane razem iść
Przez teraźniejszość i przyszłość...
Nie żal gwiazdy, co jaśniała,
A że zgasła, tak już wyszło...

kwaśna