w ersatzu szczęśliwości

Obłokami marzeń wzlatuję w przestworza,
gdzie oglądam obrazy rajskich wspaniałości
- kryjąc je przed ersatzem, na co dzień mi danym.

Kontempluję wpół sennie. Dziś życia obroża
wciąż mnie więzi, a szczęście w niej nie chce zagościć.
Czyżby za grzechy innych jestem wciąż karany?

Prawością w świecie ziemskim nie zbudujesz raju
- coraz mocniej myśl owa wrasta w pokolenia,
by wciąż dążyć do bogactw - nie patrząc sumienia,
lecz żyć jak inni ludzie - ci, co wiele mają ..

bronmus45