Korzenie

Ziemia…
Zasiej ziarno pokoleń a plon ci wszelaki Rodu wyrośnie
Dziś ręce czernią pracy pokryte…
Jutro kreślące znak krzyża nad grobami

Każda garść ziemi podniesiona, jest życiem,
Albowiem pierwszy zaczął, by kolejni mogli po niej stąpać
Własne miejsce…
Tu i zawsze

Drewniane chaty ciemnym konturem stoją
I stać, będą pośród wzniesionych rąk drzew
W krwi odchodzącej pochodni słońca
W dzikim zapachu polnych ziół

Czy koń pobiegnie w szalonym galopie…
A wilki wyć będą w ciemnościach mroku
Przyjdzie Jamioł w lśnacej zbroi
Posłuchać pieśni wajdeloty…

O tym jak było i jak będzie
Przy pobłogosławionym krzyżem chlebie
Odciśniętym z płótna serze
I mleku

Czuć to znaczy wierzyć
Byliśmy, jesteśmy, będziemy
Tu i teraz, na wieki wieków
Od piersi matki…do mogiły

Amen


Marcin_Olszewski

Średnia ocena: - Kategoria: Życie Data dodania 2019-11-16 20:12
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Marcin_Olszewski > wiersze >
Henryk_Konstanty | 2019-11-19 19:26 |
Dobra czwarta zwrotka, a nawet bardzo dobra. Dopracuj ten tekst warto.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się