Proszę...

Proszę pozwól
spróbować uśmiechu
w strugach bezsilności
nagich ramion
na chwilę…
dotyku duszy
uwięzionej
na dnie serca
na moment…

kochać mnie
najprościej
jak można
potrafić
na wieczność…
na amen...
najlepiej
na teraz...

bardzo proszę…



Średnia ocena: 9
Kategoria: Życie Data dodania 2019-11-27 22:00
Komentarz autora: ... poszło w eter...
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < < wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się