obsesyjnie

przebieram
segreguję
oddzielam

biel
od czerni
dobro
od zła

konsekwentnie
wznoszę mur
w którym nie ma
furtki

szarość wciąż
tupie nogami

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2020-01-31 13:08

Komentarz autora:

nie_zapomnij | 2020-01-31 13:17 |

Gdzieś w zakamarkach duszy czai się błękit i wynurza się po wschodzie słońca

Brak komentarzy