do tych drzwi już nikt nie zapuka nie poczują kroków skrzypiące schody ani dzwonek nie zagra swej melodii każda pustka to posmak straty wszechobecny ból zapomnianych istnień porzuconych sprzętów zwierząt i ludzi spowszednieje ale nie zniknie skryje się jak drzazga w oku i przycichnie by kiedyś powrócić Myślibórz, 24.06.2020 r.
ula71
