prośba

Wiedziona krętymi drogami ,
zmęczona twoimi listami,
utknęłam w smutnym niebycie
zapomniałam co to jest - życie

otworzyłeś drzwi na oścież
uciec teraz mi, najprościej
nie zatrzymuj mnie mój losie
słyszysz przecież drżenie w głosie

zostaw mnie


Flashka

Średnia ocena: - Kategoria: Życie Data dodania 2020-09-30 21:51
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna Flashka > < wiersze >
gabriel123 | 2020-10-04 22:15 |
pozdrawiam
jagraszka | 2020-10-01 15:42 |
Cóż, każdemu jest coś pisane... niezależnie od jego woli.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się