Mała syrenka

Kie­dy w szy­bie pro­mień za­mi­go­ce,
wiedz: to ja. Twój księ­życ. Ser­ce nocy.

K.I.Gałczyński, Księżyc
(rocznica śmierci 6.XII)




Mała syrenka




Wybrałam poetę bez kieszeni,
z oczami w kolorze butelkowej zieleni.
Wiadomo – w poecie jedna z drugą, kieszonka
do skończenia świata wraz z księżycem się błąka.



Spoglądam. Z księżyca w jego dłoni.
Gdy strąci mnie w niebyt, dla niego – nie zaboli.
A jedną i drugą, w zapomnienia jak w kieszeń,
garściami oliwki: czerń i zieleń, zieleń — czerń.



Z goryczką poeta przy nadziei:
wszystko, o czym marzy, zapewne także wcieli.
Z wiatrem kobieta i
morze. Tylko jedno jest

ważne, by odnalazł się w nas człowiek.







7.12.2020

Agrafka