zabłąkanie

próbuję zabić czas
bez umiejętności zabijania wspomnień
dostrzegam twoje ślady
czasem sama ich wypatruję
w twojej niepamięci

i ty wciąż tak realny
że aż nierzeczywisty
daleki a ciągle bliski
jawisz się nagle
w zimowej zaspie
w powiek migotaniu
łzie zabłąkanej na policzku
w punkcie na mapie
gdzie nas już nie ma
i nie będzie

nocą sny przypomną
o władzy twoich nade mną ust

Myślibórz, dn. 20.01.2021 r.


ula71

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Inne Data dodania 2021-01-20 08:30
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < ula71 > < wiersze >
ula71 | 2021-01-21 17:18 |
Bo nic nie dostajemy na zawsze, jesteśmy chwilą i wszystko mamy na chwilę. Również pozdrawiam. Dziękuję Wam za przeczytanie
Jaga | 2021-01-20 23:30 |
miłość,tęsknota i nadzieja to takie realne i ciągle bliskie, pozdrawiam
ula71 | 2021-01-20 16:51 |
Dziękuję jagraszka, tak, to tęsknota za nas pisze wiersze, również pozdrawiam
jagraszka | 2021-01-20 15:46 |
Siła tęsknoty... Pięknie ją wydobyłaś. Pozdrawiam.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się