Pozwólcie szalone konie oswobodzić dłonie z grzywy żywiołem targanej wyciszyć burzę waszych narowów zamienić w słońce kopyta tętniące w biegu życiem nazwanym. Pozwólcie konie swobodnym dłoniom wolności lejce uchwycić osiodłać wiatry zawrócić rzeki życiem się zwykłym zachwycić.
ula
