Nadzieja

Udaje wesołą
czarne sukno w podświadomości
chcę
aby mnie pamiętali
może
lepszą niż byłam
a może się zmieniłam
spokorniałam
mur się kruszy,rozpada
w trumnę układa
ale gdzieś daleko
światełko się pali

szmaragd

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2021-03-27 16:40

Komentarz autora:

Strona glówna

< szmaragd >

wiersze >

jagraszka | 2021-04-16 17:28 |

Dobrze, że jest takie światełko. Wiadomo dokąd zmierzać. :)

szmaragd | 2021-03-30 16:20 |

Dziękuję za wasze opinie literówkę poprawiłam :)

valeria | 2021-03-28 19:14 |

to ja też taka jestem.

ula | 2021-03-28 15:11 |

Ładnie napisane o nadziei i pokorze wobec trudnych momentów życia. Wkradła się literówka w słowie "spokorniałam". Pozdrawiam

Brak komentarzy