Niepojęte

niepojęte
starsza pani w swojej jesieni
pisze wiersze
myślą w przestrzeń wchodzę
docieram do człowieka

Boże - Ty wdzierasz się w moje myśli
otwierasz świat wyobraźni
zapaliłeś promień w skołatanym sercu

niepojęte - znalazłam poezję
która darem opatrzności
daje szczęście
napełnia spokojem

radosny pomruk serca
ma smak czysty i rozumny
trochę śniegu spadło pod moje stopy
życie krzyczy… uważaj!

niepojęte - sprzątam życie
zapalam to co gaśnie
uczę się dobrze spędzać czas
uśmiechać się do ludzi
choć aniołem nie jestem

Irena