Brat nieznany


Jak brat bliźniaczy
Przy mnie stoi
Wciąż niczego nieświadomy


Zeszły się gdzieś nasze drogi
Bo w dniu tym samym urodzony



Choć więzy krwi
Nas nie złączyły
To razem poezji tworzymy rymy


Ja tutaj
On gdzieś w oddali
Tworzy swe dzieła
W cichej przystani


Losy nasze inaczej się toczą
Lecz serca tę samą mają pasję
W poezji się odnajdujemy
I ciągle wiersze nowe piszemy


Może się kiedyś poznamy
Niespodziewanie spotkamy
O poezji pomówimy
Wspólne dzieło utworzymy


izabela799

Średnia ocena: - Kategoria: Życie Data dodania 2021-09-28 09:30
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < izabela799 > < wiersze >
Ccclaudia | 2021-10-02 21:53 |
Tutaj też się gdzieś rytm gubi, ale całość jest ładnym marzeniem połączonym z tęsknota. Dobry twór.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się