a niebo nad nami ciągle trwa

żyć po swojemu
nie starać się dorównać
stadu przed sobą
bo materialna powłoka
zmienia się i rozpada w proch
a potem już tylko dryfujesz w ciszy
lub czyjejś okazjonalnej pamięci

może czasami są takie dni
że chce się w cud uwierzyć
lecz większość z nich jest szarą masą
podobnych do siebie i nijakich

cóż po nas zostanie
po mnie po tobie po nim
czy wszystko pójdzie na marne
czy uda się nie roztrwonić
dni lat chwil ulotnych
marnych lub czasem wzniosłych

na zawsze twoim
nic nie będzie

Myślibórz, dn. 22.01.2022 r.


ula71

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Inne Data dodania 2022-01-22 11:55
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < ula71 > < wiersze >
ula71 | 2022-02-03 19:58 |
Dziękuję jagraszka, również pozdrawiam
jagraszka | 2022-01-23 12:58 |
Refleksyjny wiersz. Na czasie, niestety. Pozdrawiam.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się