Wędrówka we dwoje

jedziemy z synem Jackiem
zwiedzić okolice Opoczna
wejść w las i nacieszyć oczy zielenią
spotkać ptaka – uzdrowić serce śpiewem
poczuć wolność posłuchać pukania dzięcioła

idziemy nad rzekę
tatarak pachnie w zakolu blisko płaczącej wierzby
razem z lilią wodną i brązową pałką
na łące błyszczą krople rosy
obmywają roślinki z codziennego kurzu
mijam most na którym miłość powiedziała do widzenia
pięć brzóz rośnie nadal
wierzchołki zamglone – gdzieś tu kiedyś
szczęście było na ustach
owijało całe ciało różową mgiełką
wiatr wyciągał spinki z włosów
z radością rozplatał warkocz
śmieszy natarczywy motyl – wabi kolorem miłości

mamo? – pyta mój syn Jacek
dlaczego nic nie mówisz
chyba marzyłaś – śmieje się głośno
tak synku – rozchyliłam czas
i weszłam tam na chwilę

Irena