strach

wypluty ze zwiotczałych ust
stacza się z równi pochyłej
na gruzy
na ciała
na kałuże krwi
jak skrawki wspomnień
które wyleciały w powietrze

oblepia
hełmy
karabiny
i czołgi

skropiony wiosennym
deszczem
przeobraża się w gniew


jagraszka

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Życie Data dodania 2022-04-09 11:23
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < jagraszka > < wiersze >
ula | 2022-04-11 20:31 |
Strach może nas paraliżować ,obezwładniać ale kiedy przerodzi się w gniew może dodać nam skrzydeł do przeciwdziałań. Milutko Cię Grażynko pozdrawiam.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się