Ukraina płonie

napływają łzy – coś w środku pęka
wojna dotyka bólem i strachem
otwiera przestrzeń w której płoną domy
upadają drzewa krzyczą ptaki

z łoskotem spadają bomby – dymem brudzą niebo
zamazują gwiazdy
ze świstem lecą rakiety – ziemia mówi nie
i ciężko dysząc wydaje oddech grozy

przerażenie w oczach – atak za atakiem
nie byli gotowi na to co widzą i słyszą
obraz wchodzi w pamięć – jest kluczem do niewiadomej

stoją bezradni z tą trudna chwilą twarzą w twarz
wojna tchnieniem gwałtu i śmierci skacze im do serc

wojna jak wielkie szerokie morze
podpływa coraz bliżej – wygania z kraju
ich dramat rozlewa się na cały świat

idą tam gdzie człowiek nie kaleczy człowieka
ludzie cieszą się pokojem
z radością zapuszczają w nim korzenie

dlaczego i po co
płonie Ukraina

Irena