w cieniu jabłoni

dwadzieścia siedem lat
to znak
że w cieniu Twojej nieobecności
wyrosło kolejne pokolenie
i dziś znowu nie staniesz
w drzwiach
i nie położysz na stole
zebranych przy drodze owoców
które strącił wiatr
najsmaczniejsze
jabłka gruszki i śliwki
to te które właśnie Ty przynosiłaś
spinałaś klamrą to
co zwykło nazywać się rodziną
a kiedy Ciebie zabrakło
zabrakło również rodziny

zbyt szybko

może gdzieś tam
przechadzasz się
po niebieskich lasach łąkach i sadach
może tam
zbierasz jeszcze smaczniejsze owoce
może odpoczywając
w cieniu jabłoni
patrzysz jak się miotamy
szukając i nie znajdując
właściwej ścieżki w labiryncie dni
może mówisz coś do nas
a my ślepi i głusi
nie rozumiemy
i nie możesz nic zrobić
by nam pomóc

dziś choć gdzieś tam
stary bruk zarasta trawą
nie zaciera pamięci o Tobie
a woda tylko przez chwilę
niesie spokój

czas płynie dalej
Ciebie nie ma
psa też już nie ma

tempus fugit

Myślibórz, dn. 23.05.2022 r.


ula71

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Inne Data dodania 2022-05-23 14:21
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < ula71 > < wiersze >
ula71 | 2022-05-24 11:27 |
Ta tęsknota nie mija. Dziękuję bardzo za komentarz i również pozdrawiam
jagraszka | 2022-05-23 20:29 |
I mnie czasami nachodzi taka ogromna tęsknota za bliską osobą. Miejsca, które o niej przypominają, sytuacje... To wszystko wspomnienia, i smutek i żal... Pozdrawiam.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się