wszyscy święci rozpalają nam ogniska
i dziś w niebie urządzają huczny bal
a na ziemi wieczór sieje szarą przyszłość
godzinami wlokąc długi szary czas
wszyscy święci dziś malują niebo rubinami
i uśmiechem podtrzymują trudy dni
a na górze blask arkadii trwa bez granic
bo przed złem są tam zamknięte każde drzwi
Tak, oczywiście, ale ten wiersz powstał pod wpływem magicznego zachodu słońca, właśnie we Wszystkich Świętych, stąd ten tytuł; szkoda, że tu nie można dodawać zdjęć, bo akurat trafił mi się piekny widok :) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)
