zapomnienie

w mroku ukryty
żal nieuleczony
cienie zrodzone
latarni poświatą
ciszą niezmąconą
pustą ulicą
zmierzam donikąd

wspomnień okruchami
łzawymi kroplami
karmię duszę obumarłą
żyjącą bez życia
niczym wampirzymi zębami
spijającą ostatnie krople
wczorajszej rosy
z płatków róż herbacianych

słowa dawno słyszane
w pamięci zamierające
niczym nikły szept
litanii odmawianej
w kaplicy kornikiem przeżartej
na skraju wsi
o nazwie zapomnianej

w mroku ukryty
w ciszę zasłuchany
odmierzam kolejne kroki
ku ostatecznemu
zapomnieniu


AG

Średnia ocena: - Kategoria: Inne Data dodania 2022-12-03 19:42
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < AG > < wiersze >
jagraszka | 2022-12-03 21:51 |
Są żale, które chciałoby się zamknąć za drzwiami. Zapomnieć.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się