być ciepłem
jeszcze chwila i zdmuchnie nas życie
strąci pionki nim skończy się gra
wykorzysta co drzemie w błękicie
i wyrzuci na łeb sypiąc piach
jeszcze moment i zdepczą nas
w biegu
rozrzucając popioły gdzieś w dal
ledwo imię wyryją w kamieniu
i raz w roku udając swój żal
lecz czy zanim się spalą do końca
nasze sny o potędze wśród gwiazd
dasz nam Panie tak sięgnąć ku słońcu
by nie zgubić swych skrzydeł przez strach
nim znikniemy raz poczuć to ciepło
i nie parząc być ciepłem nam daj
Myślibórz, dn. 19.01.2022 r.
ula71
|