Chmury czarną smugę niosą nad życiem pełnym cierpienia.
Wywlokły kłębek nadziei lecz paraliżują marzenia.
W strugach wody łez gorzkich nie widać,
ból w sercu zabija .
Miłość miała uleczyć a ukradkiem przemija.
O upragnione szczęście grę toczę codziennie.
Los niezbyt łaskawy przynosi udrękę.
Ze ścianą wspomnień walczę zawzięcie,
Lecz wiatr znów je przysyła.
