Piękno

Leży tam, śpi błogo jak dziecko,
jej długie krucze włosy
wskazują oczom jej położenie,
gdzie spoczywa ciało otulone
pościelą koloru czystej bieli
nieskrępowanej ciemnością,
oddychające w spokojnym rytmie.

Lubię zakradać się bezgłośnie
do krawędzi bezpiecznej strefy, łóżka,
wlepiać swój wzrok, wypatrując
najmniejszego drgania powiek,
słuchając oddechu,
szukać przejścia do snów,
poszukiwać.

Znalazłem, piękną,
tańczącą żywo wśród kwiatów,
rozpromienioną, poruszającą
łodygi każdym ze swoich ruchów,
gdy wysyłając zalotne pocałunki
wzywa do siebie, ponagla,
odwraca się i ucieka wesoła,
w stronę rażącego oczy słońca.

Ian_Alfred