Lilie

spoglądam na śnieżno-białe lilie
są takie piękne i czyste
o delikatnej woni

i tam w oddali
roześmiane dziecięce twarze
takie niewinne

my dorośli
mamy zachwianą równowagę
i dajemy się uwieść złu

wtedy dziecięcy świat
nie jest już taki kolorowy
a poszarzały

walka o czystość serc trwa
pod czujnym okiem Stwórcy
aż po zmierzch

bielutkie lilie tak dostojne
o szlachetnej strukturze
i zarazem dumne

a my tak nieposłuszni Ojcu
wciąż stąpamy po suchej ziemi
już o brzasku

nasze dzieci wierzą
w lepszy i piękniejszy świat
otuleni tęsknotą

są takie natchnienia ludzkiej duszy
co oczyma wyobraźni
dostrzega znajomy dawny ląd

to takie pewne miejsce edenu
w którym beztroska
ma owocowy smak

więc patrzę na te lilie w ogrodzie
i marzę nieustannie
aby jutro odzyskało nowe skrzydła

iśka