Zatraceni

żyć naprawdę
na jednym oddechu
nikt długo nie pociągnie

dlaczego można
zapomnieć jak się tańczy
i ze zmarszczonym czołem
tuptamy nogami
rzęsami poganiając czas

a świat się kręci niczym karuzela
nawet stokrotki
przestały oczy cieszyć
biegnąc gonimy wiatr

a ja dziś zobaczyłam lot orła
i raz chciałabym jak on
poszybować z wolna
tylko ciągle ktoś pogania - ale po co...?

jak w tym rytmie
można usłyszeć
szum fal i kochać
pomarańczowe słońce
albo wąchać
przydrożną dziką różę
i nie przydeptać ślimaka

on tak jak ja
chciałby wolniej
bo żyć na jednym oddechu
to umrzeć przedwcześnie

Zatrzymaj się i powąchaj każdy kwiat, jaki możesz...


iśka

Średnia ocena: 10
Kategoria: Przyroda Data dodania 2024-10-03 07:48
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < iśka > < wiersze >
iśka | 2024-10-13 16:30 |
dziękuję bardzo Ula- miłego niedzielnego popołudnia Ci życzę*
ula | 2024-10-12 23:49 |
szczęscie człowieka to spójność z przyrodą, dostrzeganie jej piękna, ciszy, ślimaka i dzikiej róży, wszystko inne to nasz stres. piękny i wartościowy wiersz
iśka | 2024-10-11 08:06 |
to prawda, byle niezawrotne, dziękuję, że byłaś Valerio i ślad zostawiłaś...miłego dnia*
valeria | 2024-10-03 17:54 |
Trzeba zwolnić tempo:) chociaż to tempo trzyma przy życiu:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się