Zleżałe kwiaty na poddaszu wspomnień Te wybaczone i nieświadome Sięgają pnączami wgłąb korytarzy By wzrosnąć na nowo, by zacząć krwawić Wiją się kręto by dotrzeć do serca Rosną do rytmu, żar w nich się wznieca Gotowe opleść frontowe okna Zapukać do drzwi gdy nadejdzie pora
Neclore
