Podszept

Ktoś mnie woła.
Słyszysz to?
A może nie chcesz tego słyszeć.

Czerwone oczy
patrzą na mnie w ciemności.
Czuję jego dłoń -
chłodna, a jednocześnie parzącą,
z pazurami zaciskającymi się na ramieniu.

Jego oddech zastyga na moim karku.
Mówi rzeczy, których nie powinnam słuchać.
Rozum krzyczy, bym uciekała,
ale ja tak bardzo chcę zostać.

Ziemia pęka pod nogami.
Zapadam się razem z nią.
Wpadam w ogień-
tak gorący,
że aż zimny.


Noxen

Średnia ocena: - Kategoria: Inne Data dodania 2025-11-30 19:42
Komentarz autora: Wiersz o zderzeniu pragnienia z lękiem. O głosie, który kusi, choć powinien przerażać
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Noxen > < wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się