V

Gdzie kończy się mój cień
a zaczynam ja
gdzie błazen
w roześmianej twarzy
kryje smutne oczy
a czas powoli
spływa mu
z żonglujących słowem dłoni
gdzie z wysoka
sfruwa szary gołąb
niczym spłoszona
biciem dzwonu myśl
gdzie wiecznie pijane szczęście
przechadza się pod rekę
z pręgowaną rozkoszą
wiecznie naćpaną
a ludzie
jak kolorowe motyle
sfruwają im pod stopy
i szaleńczo wirując spadają
na niezdeptaną jeszcze trawę
by choć na chwilę
zbliżyć się do nich
nim zgasną
gdzie szare struny deszczu
łączą czasem
ziemię i niebo w jedno
a nagły krzyk grzmotu
rozcina gęste powietrze
by już po chwili
omdlały spaść
gdzieś nad horyzontem
gdzie lekki szept
nakrapianego śniegiem wiatru
uchyla drzwi
lękom obsesjom zwątpieniom

czekam.

PiaskowyDziadeq