IV
Czas płynie
gdy jesteśmy i nie jesteśmy
czemu dziwić się sobie?
nie spędzę życia
na czekaniu
podrywam się
i w tej chwili
wyostrzonej nagle egzystencji
nie otwieram oczu
tylko po zakrzywionej
zimnym światłem próżni
biegnę
gdzie spomiędzy
ciemniejących chmur
wspomnienie dosięga mnie
krzykiem dziecka
w płomień.
PiaskowyDziadeq
|