''Koperta marzeń''
Dotąd tylko ból i łzy, Tylko smutek i cierpienie,
A gdzieś w szufladach komody Ukryte było małe westchnienie,
Które zgubiło świetności koronę,
Które to przykryły łez potoki słone...
Czekało z cierpliwością na powrót
do łask panny swojej,
wierząc, że ona zniesie ciężkie życia znoje...
Panna kielich goryczy do ostatka wypiła,
Choć dobrze nie była na siłach,
Sięgnęła do dębowej, starej komody,
By poszukać czegoś, co mogłoby gorycz osłodzić...
I kopertę pożółkłą od upływu czasu znalazła,
Coś do otwarcia ją kusiło, może magia?
Koperta przepasana wstęgą krwistą
Czekała na otwarcie przez dziewczynę porywistą
Dziewczę do rączek papier ten uroczysty wzięło,
Do rozpakunku przygotowywać się zaczęło...
W mgnieniu oka na podłogę wstęga upadła,
Dziewczyna z przejęcia na twarzyczce zbladła...
Kopertę już otworzyć pragnęła,
Jednak wcześniej na fotelu przycupnęła
Jej małe rączki drżały,
Czarne oczka jakby posmutniały...
Otworzyła kopertę a w niej kartkę ujrzała,
Którą zaraz wyjęła i te słowa przeczytała:
„W KAżDYM Z NAS UKRYTE SÄ PRAGNIENIA,
KTĂRE NOSZÄ WDZIECZNÄ NAZWE „MARZENIA”
MUSISZ WALCZYÄ O NIE SIŁAMI WSZYSTKIMI,
WIARÄ, NADZIEJÄ, UPOREM CIERPIENIE ZWYCIÄżYMY!
WALCZ O TO, CO JEST TWÄ PRZYSZŁOŚCIÄ,
WSZYSTKO ZNĂW OGARNIAJ SWÄ MIŁOŚCIÄ!!”
Dziewczyna znów rumieńców nabrała,
Bo na takie słowa właśnie czekała...
Już rączki ze strachu nie drżały,
Teraz wesoło poklaskiwały
życie znów sensu nabrało,
Bo dziewczę z radości aż podskakiwało...
Spójrz jak koperta z napisem MARZENIA
Potrafi ludzkie życie na lepsze zmieniać...
marczusza
|
