W ukryciu
w zamknięciu
jak w klatce
trzymasz w sobie słowa nie przypadkiem
z obawÄ…,
że gdybyÅ›…
świat by skończył się w tej chwili
wbrew sobie,
nie innym,
sprawiasz, że to ja się czuję winny
że kocham,
że pragnę
tylko Ciebie wszędzie i na zawsze
może gdy nastanie jesień,
może gdy się skończy wrzesień,
zapragniesz
zatęsknisz za tym,
przed czym bronisz siÄ™ i wreszcie
przemówisz
i powiesz mi to,
na co czekam wciąż cierpliwie
Adnotacje
|