Był człowiek

Był raz człowiek i umarł
tak zwyczajnie, po prostu
ani chudy, ani gruby
może średniego wzrostu
żył i umarł
był i go nie ma
na arenie życia
zwyczajnie zjadła go trema
Chwila i nas nie ma
jestesmy tu tylko na chwilę
zrobimy ledwie dwa kroki
wydaje nam się że milę
Znikamy z padołu życia
jak pionki
z planszy chińczyka
wciąż przestawiani
miotani
i nic z tego nie wynika...

Walentynka