Strach

Matka jest jak maszyna do szycia,
Dobra uszyje jedwab zła uszyje worek,

W który wsadzi dziecko małe,
Bezbronne jak szczeniaczek,

Gdy uderzysz to zapłacze i umrze,
Ty jesteś panem dziecka,

Lecz pamiętaj ty byłeś dzieckiem,
Nikt ci nie odebrał życia,

Więc dlaczego ty kopiesz to dziecko,
Kopiesz z ukrycia,

Pochyl się i bądż równym dziecku,
Bo ona nie podskoczy,

A ty się boisz i bierzesz worek,
I wrzucasz do kosza,

Dziecka się dusi,
A ty nawet nie szlochasz,

Jedynie co może zrobić to zapłakać,
Łzami które cie pocałują,

chłopiec o niebieskich włosach