Nadzieja.
Jak gołąb tak czysta, niewinna
o skrzydłach białym pierzem pokrytych,
rozświetla światłem pryzmatu
bezlitosną jamę przestworzy.
Sercem wybija sklepienie duszy,
karmi sobą surowy świat nicości.
Zbliża odległość bliskości,
topi lód oddechem gorącym,
rozjaśnia świata ciemności.
Justyn@
|