''Towarzysz nocy''

Nocą, gdy słońce pokłada się

w pierzu uszytym z chmur...

gdy świat poddaje się

urokom ciemności...

s a m o t n o ś ć

kładzie się obok mnie,

jak kochanek przytula

coraz mocniej...

nie pozwala wyrwać się

ze swoich oziębłych ramion...

nie zwraca uwagi na łzy,

słone łzy, których wylewam

coraz więcej...

wciąż ściska...

czuję jej zimny pocałunek

na moim mokrym policzku...

czuję chłodny dotyk

skostniałych warg...

nie pozwala mi zasnąć,

choć do snu tuli...

jest siłą, która niszczy

od środka...

siłą, która odsłania

ludzką niemoc...

sama jest mocą, która ogarnia,

mocą, która przenika mnie

z końca do końca...

marczusza