Nasza miłość

Nasza miłość miała kolor nieba
Pachniała bzem, żonkilem i świeżą różą
Gorąca jak wiosenne słońce
W oczach promieniało szczęście i wiara
W cudowny wspólny świat.
Budził nas trel ptasząt
I szum morskich fal.
Latem miłość przypominała wulkan gorący
Noc nas chłodziła gdy sięgaliśmy gwiazd
Chowała w twych ramionach roześmianą twarz.
Były słowa przysiąg że będziemy razem
Na wieczny czas.
Stałam się Twym łabędziem
Dumnym i wspaniałym
Przybrana w sznur perłowych korali
Zachwycona Tobą, radością i miłością
Płynęłam po tafli szczęśliwych dni.
Jesienią pociemniało niebo
Powiało chłodem- melancholią
Zwiędło szczęście nasze
Po policzkach spłynęły słone łzy.
Odszedłeś z mgłą jesienną
Zostawiając zwiędłą różę
Pustkę i żal...



Ewawlkp

Średnia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2006-12-07 01:55
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Ewawlkp > wiersze >
Marżalena | 2006-12-15 22:18 |
letnia miłoœć często kończy się jesiennym smutkiem i rozstaniem...jakoœ tak jest,że latem wszytko wyglšda jakoœ piękniej i radoœniej, a jak już wróci się do codziennoœci to nawet to uczucie bleknie wraz ze słońcem...
gienio | 2006-12-07 09:23 |
miłoœc zawsze ma kolor nieba a smutek jest szary
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się