na peronie
gonię wzrokiem
uciekający mi pociąg
twych młodych ust
oddanych ramion
stojąc bezradnie na peronie
wpatrzona w pustkę chwili
próbuję uwiecznić słabe zarysy
zanikającej postaci kochania
szept pod prąd płynących
ostatnich słów
dotyk niedotykalnych dłoni
zapisuję w pamiętniku pustelnika
orion32
|