na peronie

gonię wzrokiem
uciekający mi pociąg
twych młodych ust
oddanych ramion

stojąc bezradnie na peronie
wpatrzona w pustkę chwili
próbuję uwiecznić słabe zarysy
zanikającej postaci kochania

szept pod prąd płynących
ostatnich słów
dotyk niedotykalnych dłoni
zapisuję w pamiętniku pustelnika


orion32

Średnia ocena: 7
Kategoria: Miłosne Data dodania 2006-12-07 15:43
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < orion32 > < wiersze >
Szymon22 | 2007-04-06 15:52 |
He he Używasz bardzo fajnych słów :)
po zachodzie slonca | 2006-12-08 17:01 |
œwietne metafory i niesamowity klimat wiersza ;) wybitnie :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się