ZIELONA FIOLKA

Odpłynąć gdzieś, gdzie brzegu nie widać
Kuszące jest wspomnienie chwil przepełnionych ciszą i spokojem
Ciężko jest się oprzeć,
Czasem chęć wypicia eliksiru
Wieczności, kusi pięknym wyobrażeniem spokoju
Tylko chwilowy przebłysk rzeczywistości
Oddala fiolkę zielonego napoju od ust.
Jedna chwila potrafi odmienić całe
życie,
Jeden podmuch ciepłego wiatru
Wypełnionego po brzegi dobrocią
Wskazuje drogę.
Kiedy zamkniesz oczy, nadal widzisz?
Cel, do którego dążysz
Tylko burzy i sztormu silnego czas
Zamienia spokój w chaos …
Roznieca pożar, który pożera wszystko
Co napotyka na drodze, pozostawia?
Zgliszcza, smutek i strach przerażliwy!!!
Pręty spalonych ludzi
Wbite na pal, prażą się w słońcu
I wybije godzina, której bał się lud
I spadnie deszcz i wicher widać będzie
Ze wszystkich stron świata
I nie uchroni się jedna łza i nie uchroni się żadna dusza!
Nastaje pustka, cisza i spokój, który
Dawno zagubił się świata głośnym wrzasku.
I został wbity w ściane
Wbity w serce
Pozostawiony szary, drut, bez ratunku

DuszyCzka