Stary Młody

Stary do Młodego rzecze
Jak to ciężko mu na świecie

Gdzie to szczęście, gdzie ta radość
Czyż młodości było zadość?

Czyż te lata się ciągnęły?
Wszakże szybko przeminęły

Młodzian na to kiwa głową
Nie dowierza Starca słowom

Patrzy naprzód, w przestrzeń bladą
Gdzie się słońca blaski kładą

Jak uschnięty ciemny krzak
Głowę spuszcza, wzdycha tak

Gorsza starość młodej duszy
Ślepe oczy, głuche uszy

Nicość wielka i powszednia
Wszystko głupie, wszystko brednia

Verth