Koniec Świata

Stan umysłu nieświadomego,
Ogarnął moje id-ego-superego,

Czego chcę nie wiem sam,
A jestem kłębkiem świata,

Do stóp którego zwrócone,
Są bramy tego świata,

Lecz wokół tego kłębka,
Krążą niezrozumienie i nerw,

Nerw który odchodzi z rdzenia,
Kuli ziemi i razi mnie,

Bym upadł,
Bym padł,

Ja wiem że upadnę,
Wiem że padnę,

Ale najpierw wykręcę kłębek świata,
A nektar z niego podam w kielichu światu,

Gdy go wypije,
To zwymiotuje,

A razem z nim,
Ludzkie żmije Apokalipsy,

chłopiec o niebieskich włosach