Spacer ze wspomnieniami

W wiosennym parku wśród starych drzew,
z myślami co łzę w oku budzą,
samotnie idę aleją kasztanowców
partnerem mym są dziś wspomnienia.

Wspominam miła każdą chwilę wspólną
gdy szczęście sprzyjało być razem,
lecz podłość zazdrości i wrogie osądy
stawiają nam próbę trwałości.

Wspaniły park, kochane Łazienki
mnogością wspomnień tętniący,
a rozśpiewane ptactwem korony drzew
radość tych chwil podkreślały.

Tu z żoną swoją wspólne spacery
często wiodłem tym parkiem,
koncert Chopinowski i śpiew słowika
ach, czemu nie dziś, nie dziś.

Tamtego lata jedyny spacer
powiodłem z tobą tym parkiem,
szczęśliwe chwile, radosny czas
wspomnienia w sercu zagrały.

Kawiarniany ogródek, a w nim
kawa, ciastka, słowik i ty
i rozmowy nasze o życiu
a słońce tańczyło w koronach drzew.

Dziś siedzę tu przy stoliku
i piszę strofy tego wiersza,
a słowik niestrudzony
zakochanym rozpoczął śpiew.

Przetacza się myśl za myślą
ręka nie nadąża je pisać,
w sercu gorycz, smutek, i żal
pal zgryzoto, do bólu pal.

Czy będzie dane nam jeszcze
taki spacer powtórzyć szczęśliwie,
w trzy serca zebrać wrażenia
a słowik przyjażń wyśpiewa?

I pod pomnikiem Chopina
wspólnie wysłuchać koncertu,
serca swoje przyjażnią napełnić
chcę wierzyć że da się to spełnić!

* * *

Napisany 2005.06.05

Autor: Waga

Waga