„Z dala od zgiełku miasta...”

Z dala od zgiełku miasta odnajduję spokój,
drzemiąc pomiędzy zielonymi trawy żdżbłami,
piasek przepływa poprzez palce,
niby czas w klepsydrze.

Gorącego słońca jestem złakniona w wiosenny wieczór,
szumu wiatru we włosach i w wierzbowych gałązkach,
szalonego tańca dającego chwile zapomnienia,
barwnej sukni szelestu i Twego uśmiechu.

Kołysania kwiatów polnych muzyki,
rozmów z trzepotliwym deszczem potrzebuję,
grania świerszczy u wezgłowia snu mego,
czułej dłoni twojej pełnej dobroci.

Ewawlkp