dzieliliśmy się sobą jak krajem. wyznaczając kształt granicy między prawem grawitacji a niebieskim niebem. przemycane spojrzenia kładliśmy na stole tak zimnym jak dłonie pozabijanych marzeń a dziś obudzeni w zagięciach mapy oboje dostrzegamy, że wyznaczona linia to tylko odległość palca
insomia
