Slopmyr

Bo, że - Strach co ma imię też Stres albo i Lęk
Jest moim bratem, od zawsze wiernym tylko mi,
Lepiej, synem moim, który ze mnie się wylęgł
I Ty to dobrze widzisz jak mnie ciągle rani!

Bo, że - niszczy mój mózg uprzedzając każdego
No pocznij coś, unieś mnie ku niebu wysoko
Chcę zapomnieć zła z tamtej oraz zła z tamtego
Chcę się przypomnieć uśmiechom wszelkim urokom

Bo, że, szkoda, że ja nie mam Cię

Borkoś