Sara

Czy ty nie widzisz jak ona płonie?
Jak w miłości do ciebie tonie?
W szatę ze złudzeń i nadziei ubrana.
Biegnie przez świat jak zagubiona łania.
Szukając dźwięku twych słów, smaku ust.
Gdy tylko cię widzi wypręża swój biust.
Lecz gdy nie ma cię w zasięgu jej wzroku,
Pada ofiarą złego uroku.
Gubi się, plącze, znów szuka twego wzroku.
Zachowuję się jakby była w amoku.
I tylko ty możesz zdjąć z niej to zaklęcie .
W zamian za to ona wielbić cię będzie.
Ona zniesie wszystko,
Byle być przy tobie bardzo blisko.
Za „tak” w przysiędze dusze by sprzedała.
Za twój dotyk i uśmiech wszystko by oddała.
Z twych oczu siłę by czerpała,
A z twych ust słodki nektar spijała.
W blasku słońca, w poświacie księżyca.
Zawsze będzie u progu ciebie witać.
Zawsze słodka, piękna i kochana.
Traktować cię będzie jak swego pana.
Musisz tylko zechcieć, uwierzyć, pokochać,
Wystarczy twój jeden dotyk by przestała szlochać.
No dalej, przestań się bać!
Nie masz czasu więc go nie trać!
Podejdź do niej uśmiechnij się.
Wiele nie trzeba by w niej zakochać się.
Nie bądź katem nad nią nie znęcaj się!
Ona bardzo potrzebuje cię!
Przecież ona tam czeka tylko na ciebie!
Gdy będziecie razem będzie wam jak w niebie.
Musisz jej dać tylko siebie.
Ale przecież to mała ofiara,
Za to by być z kimś takim jak Sara.
Potrzebna ci tylko miłość i wiara.