A gdyby tak zebrać w dłonie
wszystkie barwy tęczy
opleść ją niczym wstążką
promieniami słońca
wstawić jak bukiet kwiatów
do wazonu
by rozgrzewały serca
w szare smutne dni…
A gdyby tak utkać
ze spełnionych marzeń
misterną koronkę
rozłożyć jak obrus na stole
by przypominały szczęśliwe dni…
A gdyby tak…
No i po cóż „gdybać”?
Lepiej zebrać to wszystko
unieść głowę wysoko
uśmiechnąć się nawet
poprzez łzy…
Pochwycić za skrzydło anioła
wyszeptać modlitwę skromną
by dodawał sił
w walce która zwie się
ŻYCIE…
A gdyby ten wiersz był smutny - straciłby zupełnie swój urok, a gdyby ten wiersz był zabawny - nie byłoby w nim chwili refleksji, a gdyby ten wiersz był kłamstwem - to życie też by nim było, a gdyby ten wiersz był... nie ma co gdybać, bo ten wiersz jest cudowny :)
