„Moment...”

Był taki moment
gdy chciałam odejść
zraniona słowem
przestawałam czuć
Chciałam się wznieść
wysoko jak orzeł
ponad chmury
i nie wrócić już
W ciemnościach nocy
wypłakałam morze
perłowych łez
Aby ze świtem
unieść dumie głowę.
Spojrzeć w niebo
oraz blask słońca
uśmiechem niczym
piękną tęczą
na nowo rozkwitnąć
odwagą i z nadzieją
(niby najpiękniejszą różą)
by śmiało kochać wierzyć
marzyć tworzyć i żyć


Ewawlkp

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2008-01-24 14:37
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Ewawlkp > < wiersze >
Janekn | 2008-03-29 19:25 |
jak dobrze być znów z przyjaciółmi a pro po wiersze śliczne i nie zmienne tzn. zawsze dobre pozdrawiam
nataliusz | 2008-01-24 16:12 |
ładny szkoda że mało takich inni piszą. Ja tez zresztą. Zazdroszczę talentu :)
bozka | 2008-01-24 15:56 |
Piękny wiersz!Ewuś3m się cieplutko serdecznie pozdrawiam!
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się