Cóż, bezczynność słodka Nie sięgnęła mnie robótka. Siedzę sobie i oddycham Zakres ruchów ograniczam. Pokładam się wciąż na stół Głowa leci, w lewo i dół. Odpływam w umysłu zamęty, W świat marzeń jestem pochłonięty. Z rzeczywistością tracę kontakt. I zabrzmiał dzwonka takt. Lekcja Polskiego skończona.
JeloN56
